Saturday, November 27, 2004
گزارش روزنامه شرق از بمب گوگلي
خليج مورد نظر يافت نشد
گروه رسانه - على اكبر قزوينى: «زندگى ما روزى پايان مى يابد كه در برابر آن چيزهايى كه اهميت دارند، سكوت كنيم.» اين جمله به نقل از مارتين لوتركينگ در انتهاى اى ميلى آمده است كه بسيارى از كاربران ايرانى شبكه جهانى اينترنت اين روزها دريافت كرده اند. اقدام مؤسسه پرآوازه نشنال جئوگرافيك در اضافه كردن نام «خليج عربى» (Arabian Gulf) به عنوان نام دوم/جايگزين (alternative secondary name) براى «خليج فارس» (Persian Gulf)در ويرايش جديد «اطلس جهان» كه در ۴۱۶ صفحه قطع بزرگ اول اكتبر (۱۰ مهر) امسال منتشر شده است، موضوعى است كه اى ميل يادشده به آن پرداخته و از دريافت كننده خواسته است اعتراض خود را به اين عمل با ارسال يك اى ميل به نشنال جئوگرافيك، نوشتن يك نقد منفى در وب سايت آمازون ذيل معرفى اطلس مذكور و ارسال اى ميل دريافت شده براى هر تعداد از دوستان، نشان دهد. اين گونه بود كه در اندك زمانى هزاران متن اعتراض الكترونيكى با مضمون هاى مشابه روانه صندوق پست آن لاين نشنال جئوگرافيك شد و ده ها نقد و نظر منفى در وب سايت آمازون جاى گرفت، به گونه اى كه رتبه اطلس جهان را از ديدگاه بازديدكنندگان آمازون تا حد دو ستاره (از پنج ستاره) پايين آورد.به موازات اين واكنش ها، متن اعتراض ديگرى نيز آماده شد تا ايرانيان سراسر جهان پاى آن را امضا كنند. باوركردنى نبود، اما در حالى كه در ساير اعتراض هاى اينترنتى تعداد امضاكنندگان از چند هزار نفر فراتر نمى رفت، اعتراض نامه مذكور هر لحظه چند امضاى تازه دريافت مى كرد (و مى كند)، به گونه اى كه در زمان نگارش اين مطلب (بامداد جمعه ۶ آذر) تعداد امضاكنندگان از ۳۲ هزار نفر فراتر رفته است. جالب آن كه اولين امضاكننده اين متن اعتراض كسى نيست جز روحانى نام آشناى وبلاگستان فارسى، سيدمحمدعلى ابطحى. در يادداشتى به تاريخ دوم آذر ماه، ابطحى در وبلاگ خود نوشته است: «به خدا ميهن دوستى ايرانيان چقدر پرشكوه است. هر جا كه نام ايران باشد همه يكپارچه براى جانفشانى حاضرند. بعد از مطلبى كه در مورد نام خليج هميشه فارس نوشته بودم، بر و بچه هاى پرشين بلاگ هم يك تومار براى حمايت از نام پرافتخار خليج فارس در اينترنت باز كردند. به من گفتند. اولين امضا را كردم. (آدرسش اين است: http://PersianBlog.com/PersianGulf.asp) متأسفانه به رغم آنكه در اين مسئله ملى مردم و جوانان غيرتمند ايرانى پرتلاش فعاليت مى كنند، حضور دستگاه هاى رسمى را كمتر مى توان يافت. با وزارت خارجه تماس گرفتم، مى گويند كه متن نوشته مرا به صورت نامه رسمى دارند دنبال مى كنند. ولى مى شود سفير ما به همان جا كه بچه هاى اينترنتى اى ميل مى زنند مراجعه كنند، سخنگوى دولت و وزارت خارجه مى توانند موضعگيرى كنند. مجلس به همان اندازه كه يك نماينده براى اعدام زنان خيابانى حساسيت دارد، اگر به فكر ايران بودند در اين مهم كمى حساسيت نشان مى دادند.» گام بعدى اما كه وب را تركاند، تركيدن «بمب گوگل» بود. پيشنهاد آن را يك نفر در يكى از وبلاگ هاى دسته جمعى فارسى زبان مطرح مى كند. نويسنده وبلاگ «لگوماهى» از اين فكر خوشش مى آيد و وقتى مى بيند هنوز كسى دست به كار نشده، خودش وارد عمل مى شود و با ساختن صفحه اى به سبك صفحات خطاى مرورگر (مبنى بر يافت نشدن يك صفحه وب)، به بازديدكننده گوشزد مى كند كه خليج عربى وجود نداشته و بايد واژه خليج فارس را جست وجو كند. مرحله بعد براى ساختن يك بمب گوگلى، ارتباط دادن واژه Arabian Gulf با اين صفحه است و اين كار در صورتى به موفقيت مى انجامد كه تعداد بسيار زيادى از صفحات وب اين لينك را داخل خود قرار داده باشند. اينجاست كه اتحاد ايرانى يك بار ديگر خود را در عمل نشان مى دهد و با مطرح شدن اين ايده در يكى از وبلاگ هاى پرخواننده فارسى، ده ها هزار وبلاگ نويس فارسى در وبلاگ هايشان با واژه Arabian Gulf و «الخليج العربى» به اين صفحه ساختگى لينك مى دهند. نتيجه آنكه در اندك زمانى رتبه اين صفحه در سيستم شاخص گذارى موتور جست وجوى گوگل آنقدر بالا مى رود كه از روز چهارشنبه ۴ آذر، در جايگاه نخست نتايج جست وجوى دو عبارت يادشده جاى مى گيرد. • اصل ماجرا از چه قرار استدر نوار آبى رنگ جنوب ايران، در نقشه جديد نشنال جئوگرافيك كه نسخه الكترونيكى آن به صورت آن لاين در دسترس است، نام خليج فارس در حالى ذكر شده كه عنوان خليج عربى با حروفى اندكى كوچك تر، داخل پرانتز، زير آن جا خوش كرده است. اين در حالى است كه تُنب هاى دوگانه و ابوموسى، با پيكانى قرمز رنگ مورد اشاره قرار گرفته و عبارت «اشغال شده توسط ايران (براساس ادعاى امارات متحده عربى)» هويت ايرانى اين جزاير را زير سئوال برده است. اينها اما همه ماجرا نيست. «كيش» ايرانى در اين نقشه به «قيس» (Qeys) تغيير نام داده و زير نام «لاوان»، واژه «شيخ شعيب» در داخل پرانتز به عنوان نام جايگزين ذكر شده است. ضربه آخر بر اين محدوده جغرافيايى پارسى نيز در آبراهه جنوب غربى آن وارد آمده، آنجا كه «اروندرود» ايرانى ناپديد شده و «شط العرب» به تنهايى در آن جا خوش كرده است. اين همه تحريف تاريخى و ناديده گرفتن اسناد و مدارك رسمى و بين المللى هنرى است كه بى شك از هر سازمان و مؤسسه نوپايى ساخته نيست. نشنال جئوگرافيك اما پس از اين اعتراض ها هنوز حاضر به عقب نشينى نشده است. در بيانيه اى كه در سايت اين مؤسسه منتشر شده، دليل آوردن عبارت خليج عربى در كنار نام خليج فارس، «رايج شدن كاربرد خليج عربى در ساليان اخير» ذكر شده است؛ و علت آوردن ادعاى اماراتى ها در مورد جزاير سه گانه، «مناقشه ميان دو كشور بر سر اين جزاير». حال بايد از مسئولان اين مؤسسه كه تا اين حد در مورد «به روز» بودن نقشه هايشان دقيق هستند و هيچ نكته كوچكى را فروگذار نيستند، پرسيد كه سياست يك بام و دوهوايشان را در مورد كيش و اروندرود چگونه توجيه مى كنند؟آمار امضاكنندگان تومار اعتراض به تغيير نام خليج فارس حتى در سريع ترين بازيابى (refresh) صفحه وب مربوط به آن نيز ثابت نمى ماند و پيوسته در حال بالا رفتن استاز شما ايراني عزيز در هر کجاي اين کره خاکي که هستيد، خواهش مي کنيم با امضاي اعتراض نامه مذکور، در اين امر ما را همراهي الخليج العربی Arabian Gulf http://arabian-gulf.org نماييد.. .